آنژیوگرافی کرونری روشی است که از تصویربرداری اشعه ایکس برای دیدن رگ های قلب شما استفاده می کند. این آزمایش معمولاً برای بررسی وجود محدودیت در جریان خون به قلب انجام می شود. همچنین با آنژیوگرافی میتوان مشکلات ساختار قلب و عروق مورد بررسی قرار گیرد و وضعیت آن ها مشخص گردد.
آنژیوگرافی عروق کرونر بخشی از یک دسته کلی از روش های پزشکی به نام کتتریزاسیون قلبی (قلبی) است. روش‌های کتتریزاسیون قلبی می‌توانند بیماری‌های قلب و عروق را تشخیص داده و درمان کنند. آنژیوگرافی عروق کرونر، که می تواند به تشخیص بیماری های قلبی کمک کند، رایج ترین نوع روش کتتریزاسیون قلبی است.
در طی آنژیوگرافی عروق کرونر، نوعی ماده که توسط دستگاه اشعه ایکس قابل مشاهده است به رگ های قلب شما تزریق می شود. حین تزریق دستگاه اشعه ایکس به سرعت یک سری عکس (آنژیوگرام) می گیرد و پزشک میتواند به رگ های شما نگاه می کند. همچنین پزشک میتواند با تزریق ماده حاجب، وضعیت ساختار قلب شما از نظر دریچه ها، مشکلات مادرزادی و یا سایر موارد مشابه بررسی نماید.
چرا این کار انجام شده است؟
در صورت داشتن موارد زیر ممکن است پزشک شما انجام آنژیوگرافی عروق کرونر را توصیه کند:
علائم بیماری عروق کرونر، مانند درد قفسه سینه (آنژین صدری)
درد در قفسه سینه، فک، گردن یا بازو که با آزمایش های دیگر قابل توضیح نیست
درد قفسه سینه جدید یا فزاینده (آنژین ناپایدار)
نقص قلبی که با آن متولد شده اید (بیماری مادرزادی قلبی)
نتایج غیر طبیعی در تست استرس غیر تهاجمی قلب (تست ورزش)
سایر مشکلات عروق خونی یا آسیب قفسه سینه
مشکل دریچه قلب که نیاز به جراحی دارد.
بطور معمول، آنژیوگرافی معمولاً تا زمانی که آزمایش‌های غیرتهاجمی قلب مانند الکتروکاردیوگرام، اکوکاردیوگرافی یا تست استرس انجام نشده است، انجام نمی‌شود.
نحوه آمادگی برای آنژیوگرافی:
در برخی موارد، آنژیوگرافی عروق کرونر به صورت اورژانسی انجام می شود. اما معمولاً آنها از قبل برنامه ریزی شده اند و به شما زمان می دهند تا آماده شوید.
آنژیوگرافی در بخش کت لب بیمارستان انجام می شود. تیم درمانی شما دستورالعمل های خاصی را به شما می دهد و در مورد هر دارویی که مصرف می کنید با شما صحبت می کند. دستورالعمل های عمومی عبارتند از:
بعد از نیمه شب قبل از آنژیوگرافی چیزی نخورید یا ننوشید.
تمام داروهایی که مصرف میکنید را در همراهتان به بیمارستان ببرید و از پزشک خود در مورد مصرف داروهای معمول خود بپرسید.
اگر دیابت دارید، از پزشک خود بپرسید که آیا باید قبل از آنژیوگرافی انسولین یا سایر داروهای خوراکی مصرف کنید یا نه.
آنچه می توانید انتظار داشته باشید
قبل از عمل
قبل از شروع آنژیوگرافی، تیم درمان سابقه پزشکی شما، از جمله آلرژی ها و داروهایی که مصرف می کنید را بررسی می کند. تیم ممکن است یک معاینه فیزیکی انجام دهد و علائم حیاتی شما - فشار خون و نبض را بررسی کند.
همچنین مثانه خود را خالی می کنید و لباس بیمارستان را در می آورید و لباس مخصوص بخش کت لب را میپوشید. ممکن است مجبور شوید لنزهای تماسی، عینک، جواهرات و سنجاق سر را بردارید.
معمولا قبل از رفتن به کت لب، به شما آرامبخش تزریق میگردد تا در حین عمل آرامش کافی را داشته باشید.
در طول عمل
برای این روش، شما به پشت روی تخت دراز می کشید. از آنجایی که تخت ممکن است در طول عمل کج شود، ممکن است تسمه های ایمنی روی سینه و پاهای شما بسته شود. دوربین های اشعه ایکس روی سر و سینه شما حرکت می کنند تا از زوایای مختلف عکس بگیرند.
یک خط تزریق وریدی (آنژیوکت) در رگ شما فیکس می شود. ممکن است از این طریق برای کمک به آرامش شما، یک آرام بخش تزریق شود و همچنین داروها و مایعات دیگر نیز از این طریق تزریق میگردند. شما بسیار خواب‌آلود خواهید بود و ممکن است در طول عمل به خواب بروید، اما همچنان می‌توانید به راحتی از خواب بیدار شوید تا هر دستورالعملی را دنبال کنید.
الکترودهای روی قفسه سینه، قلب شما را در طول عمل کنترل می کنند. یک کاف فشار خون، فشار خون شما را ردیابی می کند و یک پالس اکسی متر، میزان اکسیژن خون شما را اندازه گیری می کند.
ممکن است مقدار کمی مو از کشاله ران یا دست شما که در آن یک لوله انعطاف پذیر (کتتر تشخیصی) برای آنژِوگرافی وارد می شود، تراشیده شود. ناحیه مورد نظر شسته و ضدعفونی می شود و سپس با تزریق بی حسی موضعی بی حس می شود.
یک برش کوچک در محل ورود ایجاد می شود و یک لوله پلاستیکی کوتاه (شیت شریانی) در شریان شما قرار می گیرد. کتتر از طریق غلاف وارد رگ خونی شما می شود و با دقت به قلب یا شریان های کرونری شما هدایت می شود.
بخیه زدن شیت شریانی نباید باعث درد شود و نباید آن را در بدن خود احساس کنید. اگر هر گونه ناراحتی دارید به تیم درمانی خود بگویید.
ماده حاجب از طریق کتتر تشخیصی تزریق می شود. هنگامی که این اتفاق می افتد، ممکن است احساس کوتاهی از گرگرفتگی یا گرما داشته باشید. اما دوباره، اگر احساس درد یا ناراحتی کردید، به تیم درمانی خود بگویید.
ماده حاجب در تصاویر اشعه ایکس به راحتی قابل مشاهده است. همانطور که در رگ‌های خونی شما حرکت می‌کند، پزشک میتواند جریان آن را مشاهده کند و هر گونه انسداد یا مناطق منقبض را شناسایی کند. بسته به آنچه که پزشک در طول آنژیوگرافی شما کشف می کند، ممکن است همزمان از روشی دیگر مانند آنژیوپلاستی با بالون یا قرار دادن استنت برای باز کردن یک شریان باریک استفاده کند. سایر آزمایش‌های غیرتهاجمی، مانند سونوگرافی، ممکن است به پزشک کمک کند تا انسدادهای شناسایی شده را ارزیابی کند.
انجام آنژیوگرافی حدود نیم تا یک ساعت طول می کشد، اگرچه ممکن است بسته به شرایط شما کوتاه تر یا طولانی تر باشد. آماده سازی و مراقبت پس از عمل می تواند زمان بیشتری را نیز اضافه کند.
بعد از عمل
هنگامی که آنژیوگرافی تمام شد، کتتر از دست یا پای شما برداشته می شود و برش با فشار دستی یا یک وسیله پزشکی بسته می شود.
در ابتدا برای مشاهده و نظارت به اتاق ریکاوری منتقل خواهید شد. هنگامی که مشخص گردید وضعیت شما پایدار است، به اتاق خود بازمی‌گردید، جایی که به طور منظم تحت نظر هستید.
اگر کتتر در کشاله ران قرار داده شده باشد، باید چندین ساعت صاف دراز بکشید تا از خونریزی جلوگیری کنید. در طول این مدت، ممکن است برای جلوگیری از خونریزی و تسریع بهبودی، به برش فشار وارد شود.
ممکن است بتوانید همان روز به خانه برگردید، یا ممکن است مجبور شوید یک شب در بیمارستان بمانید. مایعات زیادی بنوشید تا ماده حاجب را از بدنتان پاک کنید.
از تیم درمانی خود بپرسید که چه زمانی مصرف داروها، حمام کردن یا دوش گرفتن، کار کردن و سایر فعالیت های عادی را از سر بگیرید. برای چند روز از انجام فعالیت های سنگین و بلند کردن اجسام سنگین خودداری کنید.
محل سوراخ شما احتمالا برای مدتی حساس باقی می ماند. ممکن است کمی کبود شده و دارای یک برآمدگی کوچک باشد.
در این شرایط با پزشک خود تماس بگیرید:
شما متوجه خونریزی، کبودی جدید یا تورم در محل کتتر می شوید.
درد یا ناراحتی فزاینده ای در محل کتتر ایجاد شده است.
علائم عفونت مانند قرمزی، ترشح یا تب دارید.
تغییر در دما یا رنگ پا یا بازو که برای این روش استفاده شده است، وجود دارد.
ضعف یا بی حسی در پا یا بازویی که کاتتر در آن قرار داده شده است
دچار درد قفسه سینه یا تنگی نفس می شوید.
اگر محل کتتر به طور فعال خونریزی می کند و پس از اعمال فشار به محل متوقف نمی شود، با اورژانس پزشکی تماس بگیرید.همچنین، اگر محل کتتر به طور ناگهانی شروع به تورم کرد، با اورژانس پزشکی تماس بگیرید. پیشنهاد میشود تا زمان رسیدن اورژانس کمی پایین تراز محل کتتر گذاری (یک تا دو سانت) را با دست فشار دهید و نگه دارید.
نتایج آنژیوگرافی
آنژیوگرافی می تواند به پزشکان نشان دهد که:
جریان خون از طریق قلب و عروق شما را بررسی کند.
نشان دهد که چه تعداد از عروق کرونر شما توسط پلاک های چربی مسدود یا باریک شده اند. (آترواسکلروز)
محل انسداد رگ های خونی شما را مشخص کند.
نتایج جراحی بای پس عروق کرونر (جراحی قلب) قبلی شما را بررسی کند.
همچنین می تواند به پزشک کمک کند تا تشخیص دهد چه درمانی برای شما بهترین است و چه میزان خطر بیماری قلبی برای سلامتی شما وجود دارد. بر اساس این نتایج ، پزشک شما ممکن است تصمیم بگیرد، برای مثال، از انجام آنژیوپلاستی عروق استفاده کند، بسته به شرایط و نوع گرفتگی شما را به یک جراح قلب ارجاع دهد یا شما را جهت ادامه درمان به سایر متخصصین ارجاع دهد.
